Verb Tenses

W języku niemieckim istnieje sześć czasów czasownika, ale tylko dwa z nich naprawdę wymagają znacznej modyfikacji czasownika

Pozostałe czasy używają bezokolicznika lub imiesłowu oraz czasownika posiłkowego lub „pomocniczego”.

Dlatego, kiedy uczysz się niemieckiego czasownika, powinieneś nauczyć się również imiesłowu czasu przeszłego i formy czasu przeszłego prostego, jeśli są nieregularne.

Oto czasy dla czasownika tun:

Teraźniejszość:	Er tut es.	On to robi.
Preterite (przeszły prosty):	Er tat es.	On to zrobił.
Perfect:	Er hat es getan.	On to zrobił.
Pluperfect:	Er hatte es getan.	On to zrobił.
Future 1:	Er wird es tun.	On to zrobi.
Future 2:	Er wird es getan haben.	On to zrobi.

W języku niemieckim perfekt jest używany do odnoszenia się do przeszłości w mowie. Na piśmie preferowany jest preterite, ponieważ brzmi bardziej formalnie. Istnieje jednak kilka czasowników o wysokiej częstotliwości, takich jak denken i wissen, których formy preterite są nadal często używane w mowie.

Das wusste ich nicht.
Nie wiedziałem tego.

Perfekt tworzy się z haben i imiesłowem czasu przeszłego. Podobnie jak w języku angielskim, istnieje wiele nieregularnych imiesłowów czasu przeszłego. Jednak zdecydowana większość używa przedrostka ge-. Wszelkie nieregularności zostaną zaznaczone w słowniku w następujący sposób:

sehen, sah, hat gesehen (irregular preterite)
widzić, widział, widział

studieren, studierte, hat studiert (imiesłów nieregularny)
studiować, studiował, studiował

bringen, brachte, hat gebracht (nieregularny preterite i imiesłów)
przynosić, przyniósł, przyniósł

W języku angielskim perfect opisuje przeszłe doświadczenia, ale w języku niemieckim konieczne jest dodanie schon „already” lub je „before”, aby pokazać, że coś wydarzyło się wcześniej w przeszłości.

Ich habe das Buch gelesen
Czytam książkę.

Hast du je Berlin gesehen?
Czy kiedykolwiek widziałeś Berlin?

Ważne jest, aby nauczyć się i być w stanie zrozumieć wszystkie niemieckie czasy czasowników, jednak zdecydowana większość wypowiedzi jest w czasie teraźniejszym lub perfect, a przyszłość jest tuż za nią.

Zwróć uwagę, że cztery z tych sześciu czasów używają pomocniczego czasownika haben lub werden. Konieczne jest szybkie zapamiętanie wszystkich form tych dwóch czasowników, ponieważ są one tak często używane.

Ihr habt ihm nicht geholfen
Nie pomogliście mu.

Pomocniczy czasownik sein jest używany zamiast haben, rzadko, gdy czasownik dotyczy ruchu.

Ich habe ihn gesehen
Widziałem go.

Ich bin dort gegangen.
Poszedłem tam.