Clauses

Klauzule są dosłownie tym, z czego zbudowane są zdania. Najkrótsze wyrażenie pełnej myśli. Bardziej złożone zdania mogą składać się z wielu klauzul, ale niektóre klauzule są pełnymi zdaniami same w sobie.

Jeśli to daje ci do myślenia – ale czekaj, myślałem, że słowa to materiał, z którego składają się zdania? – to nie martw się, nie mylisz się. Pozwól, że sformułuję sprawę nieco inaczej.

Gdybym poprosił cię o opisanie swojej dłoni, większość ludzi prawdopodobnie wspomniałaby o dłoniach i palcach. Biorąc to pod uwagę, twoja dłoń składa się w rzeczywistości z dwudziestu siedmiu pojedynczych kości. Jednak bardzo niewiele osób po prostu wymieniłoby wszystkie te dwadzieścia siedem kości, a to dlatego, że elementy, w które te kości się łączą, są bardziej przydatne, łatwiejsze do rozpoznania i uchwycenia niż same pojedyncze kości.

Palec to najmniejsza rzecz, na którą można rozłożyć rękę, a która nadal jest użyteczna, a kluzula to najmniejsza rzecz, na którą można rozłożyć zdanie, która nadal przekazuje pełną myśl. Klauzulę rzeczywiście można jeszcze bardziej rozbić na słowa, z których z kolei się składa, ale w przeciwieństwie do klauzuli te słowa nie są rzeczami, które normalnie wypowiadałbyś osobno. Podobnie jak kostka jest częścią palca, tak pojedyncze słowo, takie jak piękny lub nawet kilka słów, takich jak cicho chrapiący pies, to tylko części kluzuli.

Główne klauzule

Klauzule główne, znane również jako klauzule niezależne, stanowią integralny rdzeń każdego zdania. Japoński jest językiem zorganizowanym wokół czasowników: zdanie może składać się tylko z jednego czasownika. Nie dzieje się tak dlatego, że podmiot faktycznie nie istnieje, ale dlatego, że japoński często pomija informacje, które są oczywiste z kontekstu. Jeśli w zdaniu jest więcej niż jedno słowo, zdanie kończy się czasownikiem. Kolejność wszystkich innych elementów prowadzących do czasownika jest dość elastyczna.

(私は）知らない。(Ja) nie wiem.
(私は）メロンパンが好きだ。Lubię chleb melonowy.
(私は）ソウルで初めて彼と会いました。Po raz pierwszy spotkałem go w Seulu.

Klauzule podrzędne

Klauzule podrzędne, znane również jako klauzule zależne, dostarczają informacji o klauzuli głównej. Nie są one kompletnymi zdaniami i dlatego "zależą" od klauzuli głównej - nigdy nie mogą istnieć samodzielnie. Istnieje kilka różnych typów klauzul podrzędnych: niektóre funkcjonują jako rzeczowniki, inne jako przymiotniki, a jeszcze inne jako przysłówki.

Klauzule rzeczownikowe:

合格したかどうか知らない。Nie wiem, czy zdałem, czy nie.
彼女はロシア人だと信じる。Uważam, że ona jest Rosjanką.

Klauzule przysłówkowe:

ラメんが温かいうちに食べてください。Proszę, zjedz ramen, póki jest jeszcze gorący.
私が帰国したとき、みんなが空港に迎えに来てくれました。
Kiedy wróciłem (do mojego kraju), wszyscy przyszli mnie powitać na lotnisku.

Klauzule względne

Klauzule względne są rodzajem klauzul podrzędnych/zależnych, które funkcjonują jak przymiotniki: ich celem jest opisanie rzeczownika. Zwykle wprowadzamy klauzule względne za pomocą zaimków względnych who/that/which/whose/where/when w języku angielskim, ale japońskie klauzule względne mogą natychmiast poprzedzać słowa, które opisują.

しゃべる山羊は見たことがない。Nigdy nie widziałem mówiącej kozy.
昨日、友達と一緒に見たかった映画を見に行った。
Wczoraj poszedłem obejrzeć film, który chciałem z przyjacielem.
私くらいメロンパンが好きな人といつか会いたいな。
Mam nadzieję spotkać kogoś, kto lubi chleb melonowy tak samo jak ja.