Adjectives

Kiedy mówimy o rzeczowniku, opisujemy go i wyjaśniamy w języku angielskim, nie ma zbyt wielu zmian w przymiotniku, aby był on spójny z rzeczownikiem.

Przymiotnik musi zgadzać się z rodzajem i liczbą rzeczownika.

Płeć: Powiedzmy, że jest wysoka kobieta i wysoki mężczyzna. W języku angielskim przymiotnik „wysoki” pozostaje taki sam, nawet gdy mówimy o dwóch różnych płciach. Dzieje się tak dlatego, że w języku angielskim nie ma „rzeczowników rodzaju żeńskiego i męskiego”.

Jednak w języku hiszpańskim są. Kiedy mówisz o rzeczowniku rodzaju żeńskiego (z przedimkiem określonym „la” lub „las” i przedimkiem nieokreślonym „una” lub „unas”), musisz także dopasować przymiotnik do jego płci.

Na przykład:

Una chica bonita.	Ładna dziewczyna.
Una playa pequeña.	Mała plaża.
La preparación física	Przygotowanie fizyczne.

To samo dotyczy rzeczowników rodzaju męskiego. Jeśli opisujesz rzeczownik rodzaju męskiego (z przedimkiem określonym „el” lub „los” i przedimkiem nieokreślonym „un” lub „unos”), musisz dopasować przymiotnik również do rodzaju męskiego.

Na przykład:

Un chico guapo.	Przystojny chłopak.
Un parque pequeño.	Mały park.
La preparación física	Przygotowanie fizyczne.

Na przykład, opisując umaszczenie psa, powiedzmy po prostu, że jest „brązowy”, przymiotnik „brązowy” nie zmienia się, niezależnie od liczby psów. Brązowy pies nadal pozostaje „brązowy”, jeśli są dwa, trzy lub dwadzieścia psów. Będą to brązowe psy.

Jednakże w języku hiszpańskim przymiotnik zmienia się w zależności od rzeczownika. Jeżeli rzeczownik występuje w liczbie mnogiej, przymiotnik również powinien być w liczbie mnogiej. Jeśli rzeczownik jest w liczbie pojedynczej, przymiotnik również powinien taki być.

Jeśli weźmiemy ten sam przykład „brązowego psa” i przetłumaczymy go na hiszpański, zauważysz, że przymiotnik również się zmienia.

Niezależnie od tego, czy tworzysz przymiotnik w rodzaju męskim, czy żeńskim, w liczbie pojedynczej czy mnogiej, zazwyczaj jedyną rzeczą, która ulegnie zmianie, będą końcówki czasowników.

Un pero marrón	Brązowy pies.
Unos perros marrones.	Brązowe psy.

Te same zasady obowiązują w przypadku par rzeczownik-przymiotnik w liczbie mnogiej żeńskiej lub męskiej w liczbie mnogiej.

Las mesas rojas.	Czerwona stoły.
Unos perros marrones.	Brązowe psy.

Wyjątkiem od reguły jest sytuacja, gdy przymiotnik w liczbie pojedynczej nie kończy się na „-o” lub „-a”, wtedy występuje forma żeńska i męska, które są takie same przy opisywaniu rzeczowników.

Na przykład:

La casa es grande. El cuarto es grande.

Dom (f) jest duży. Pokój (m) jest duży.

Jest też przypadek „przymiotnika niezmiennego”, co oznacza, że jest to przymiotnik, który nie zmienia swojej formy.

Chociaż najprawdopodobniej nie spotkasz ich na początku nauki hiszpańskiego, dobrze jest wiedzieć, że istnieją. Zazwyczaj przymiotniki te opierają się na nietypowych kolorach lub słowach pochodzących z innego przykładu. Przykładem może być słowo „web”, które jest angielskim słowem używanym również w języku hiszpańskim. „La página web” w liczbie mnogiej to także „La páginas web”. Jednak na początku nie będziesz ich normalnie widzieć, więc nie przejmuj się nimi zbytnio