Relative Pronouns
Adjectives are useful for describing things in German. Adjectives fit inside clauses, as we’ve seen:
Der Hund ist gelb.
De hond is geel.
We can join this clause to a second clause by using a relative pronoun. When we do this, we put the verb at the end of the relative clause.
Ein Hund, der gelb ist.
Een hond die geel is.
Maar merk op dat dit niet echt een zin is, technisch gezien hebben we alleen de relatieve bijzin aan een zelfstandig naamwoord gekoppeld.
Ein Hund, der gelb ist, wohnt auf einer Insel.
Een hond die geel is woont op een eiland.
Dat is beter. Zoals je kan zien, is de relatieve bijzin omgeven door komma's.
The relative pronoun changes according to case:
Er ist der Mann, den ich gesehen hatte.
Hij is de man die ik had gezien.
And there are three unique relative pronouns. Two show possession: deren is used for feminine and plural nouns, and dessen is used for masculine and neuter nouns. The noun governing this is always the one outside the relative clause:
Die Frau, deren Fenster ich gebrochen habe…
De vrouw wiens raam ik brak...
Der Doktor, dessen Rat ich brauche…
De dokter wiens advies ik nodig heb...
The other unique relative pronoun is used for dative plural nouns.
Das sind die Leute, denen ich folgen will.
Dat zijn de mensen die ik wil volgen.
What if, instead of a specific noun, you’re referring to “something” or “somewhere”? Simply use a question word like wo or was.
Es gibt hier fast gar nichts, was ich essen kann.
Er is hier bijna niets dat ik kan eten.
Wo wir gehen, brauchen wir keine Waffen.
We hebben geen wapens nodig waar we naartoe gaan.